...الان -[یعنی] از حدود یک ماه قبل به این طرف- شاید حدود هفت یا هشت حادثه‌ی کشتار دسته‌جمعیِ تروریستی اتّفاق افتاده؛در یکی شصت هفتاد نفر شهید شدند، در یکی پنجاه شصت نفر کشته شدند، در یکی بیست و چند نفر کشته شدند؛ در کابل، در قندهار، در جاهای دیگر. امضا هم میکنند و اعتراف هم میکنند که «ما کردیم»!چه کسی؟ داعش. توجّه بکنید، همان دستهایی که داعش را به وجود آوردند -چه در عراق، چه در سوریه- و آن جنایات را به وسیله‌ِی داعش مرتکب شدند و داعش را ابزاری قرار دادند برای آن همه ظلم بزرگ به مردم، همانها باز دارند داعش را منتقل میکنند به اینجا، [یعنی] به افغانستان؛ آنجا شکست خوردند، میخواهند اینجا دوباره شروع کنند؛ این هم شروعشان است که تقریباً از حدود یک ماه یا چهل روز قبل به این طرف، این همه آنجا کشتار انجام دادند. البتّه کشتارها شامل شیعه و سنّی است -مثل عراق، مثل جاهای دیگر- این جور نیست که فقط شیعه [کشته شوند]؛ البتّه در یک قضیّه متأسّفانه حدود پنجاه نفر یا بیشتر، طلبه‌ی شیعه به شهادت رسیدند در کارهای اینها، لکن فقط شیعه نیستند؛ نخیر، مردم معمولیِ غیرنظامی -سنّی، شیعه- را در کابل و در جاهای دیگر، [میکشند]؛ برایشان فرق نمیکند، چون برای آمریکا فرق نمیکند.

آنچه امروز برای سیاست آمریکا در این منطقه در درجه‌ی اوّل است، این است که این منطقه روی آرامش نبیند؛ دولتها و ملّتهای این منطقه به خودشان مشغول باشند تا به فکر معارضه‌ی با عامل خبیث استکبار در این منطقه یعنی صهیونیسم نیفتند. این یک هدف. یک هدف دیگر هم اینکه آمریکا حضور خودش را [در اینجا] توجیه کند. وقتی که در افغانستان ناامنی هست، آمریکا حضور خود را توجیه میکند که «بله، ما میخواهیم بیاییم اینجا که امنیّت را برقرار کنیم»، در حالی که ناامنی را خود آنها به وجود آورده‌اند، ناامنی را آنها به وجود آورده‌اند؛حوادث افغانستان -با واسطه و بی‌واسطه- به وسیله‌ی عوامل آمریکا از بیست و چند سال قبل انجام گرفته؛ یعنی آنها بودند که موجب این کشتارهای به اسم مذهب در این منطقه شدند؛ حالا هم همان کار رادارند ادامه میدهند؛ میخواهند همیشه [منطقه] شلوغ باشد تا حضور خودشان را در اینجا تأمین کنند و مقاصد سیاسی و مقاصد اقتصادی خودشان را پیش ببرند. لعنت خدا بر استکبار، بر عوامل استکبار، بر دولت خبیث و جنایت‌کار صهیونیسم و آمریکا و عوامل آنها، که مردم و مسلمانها را این جور نابود میکنند.